Deze week kwam overal op de Veluwe de Amerikaanse Vogelkers in bloei. Nog even wachten dan is het genieten van de bessen. Voor vogels, vossen en wildplukkers.

In deze tijd ziet het er geweldig uit. Een stortvloed van witte bloesem hangt tussen het frisgroene loof. Ook de bijen zijn er blij mee, want de dracht komt op een moment dat de voorjaarsdracht zo'n beetje op zijn einde loopt.

De soort is vanaf de jaren 20 van de vorige eeuw in Nederland en België als bos verbeteraar geïntroduceerd. De struik zou de humus verbeteren en dwingt door de schaduwwerking de dennen tot hoogtegroei. Halverwege de vorige eeuw werd duidelijk dat de Amerikaanse vogelkers plaagvorming vertoonde; waar de struik was aangeplant zaaide hij zich al te voorspoedig uit. Stikstof afkomstig van het verkeer en de landbouw ‘bemesten’ de natuur, waardoor de Amerikaanse vogelkers meer kansen krijgt en zelfs tot een boom van 20 m hoog kan uitgroeien.

De bloemen zitten in trossen. De vrucht is een 1 cm. grote steenvrucht met een 6-7 mm. grote pit. De kleine bessen zijn eetbaar. Ze zijn enkel smakelijk wanneer ze goed rijp zijn; dan is de kleur tegen zwart aan. Amerikaanse kersen zijn uit de hand eetbaar, weliswaar met een enigszins bittere smaak, maar zeer dorstlessend. Je kan er onder meer jam en sap van maken. Maar pas op; blad, bast en pit van de Vogelkers zijn giftig. Het wordt dan ook afgeraden om de pitten net zoals kersenpitten door te slikken. Na inslikken wordt blauwzuur (waterstofcyanide, HCN) gevormd, wat zeer giftig is. Wanneer je met je nagel over de bast gaat ruik je ook de voor cyanide kenmerkende geur van amandel.